انگار هرچی میخوام چیزی نگم و سکوت کنم فایده نداره!!!

توی این مدت خیلی چیزا بود که باید میگفتم و نگفتم!‏ ولی دیگه کم کم داره بهم فشار میاره!

خیلی سعی کردم اجازه بدم هرکسی هرطور که میخواد راجع به من فکر کنه! ولی تنها به قاضی رفتن هم حدی داره! جالب اینجاست که همیشه هم من محکومم!!!!

همیشه از اینکه توی جمع خصوصی افراد دیگه حرف من باشه ناراضی بودم! ولی یه مدت تحمل کردم! ولی دیگه تحمل هم حدی داره!!!

دیگه از قایم موشک بازی خسته شدم! برای همین هم بود که تصمیم گرفتم اینجا دیگه ننویسم! خیلی چیزا رو به خاطر یه سری مسائل تا یه جایی تحمل کردم ولی دیگه نمیتونم و نمیخوام که تحمل کنم! بسه!!!!

تا همین جا هم که تحمل کردم کلی لطمه دیدم! شاید تاوان چیزی رو پس داده باشم! ولی فکر میکنم از همین الان میشه جلوی اشتباهات رو گرفت! نمیخوام تو جمع خصوصی کسی دیگه وارد بشم!!!

از اینکه یه چشم هرجا میرم و هرکاری که میکنم دنبالم باشه دیگه خسته شدم! کاش حداقل مجال دفاع توی این جدال و دادگاه محاکمه رو داشتم!

واقعا چرا باید هرچیزی رو بخونم و هیچی نگم؟ تا کی خودم رو بزنم به نشنیدن؟ تا کی خودمو بزنم به ندیدن؟؟؟؟ دیگه کافیه!

تا الان هرچی رو از دست دادم یا ازم گرفتنشون دیگه بسه! اگه بنا به محکومیت هم بود تا الان مجازان کشیدن برام کافیه! دیگه نمیخوام هیچی بشنوم و ببینم!

از این به بعد هرکی که هنوز اونقدر نشده که حضورش رو نشون بده دنبالم میاد دیگه نیاد! حتی همین وبلاگ هم دیگه نمیخوام کسی دنبالم بیفته! که چی بشه؟ اخرش چی؟؟؟؟

همین!!!!!

نوشته های دیگران ()